Film izlerken hikayesi bana geçiyor mu, diyaloglar güzel mi, karakterleri sevdim mi gibi oldukça basit sorularım var. İzlerken sıkılmadığım filmler benim için güzeldir. Kağıttan Hayatlar da hikayesiyle, diyalogları ve karakterleriyle sevdiğim bir film oldu.
Netflix yapımı Kağıttan Hayatlar'ın başrolünde Çağatay Ulusoy var. Seneler seneler öncesinde en son "Adını Feriha Koydum"da izlediğim Çağatay Ulusoy'un oyunculuğunu bu filmde çok sevdim. Yaklaşık 1,5 saatlik filmin yönetmenliğinde Can Ulkay senaryosunda ise Ercan Mehmet Erdem var.
Filmin hikayesi ise şöyle sokakta kağıt toplayarak yaşayan Mehmet'in hayatı bir gün Ali isimli küçük bir çocuğun kağıt arabasından çıkmasıyla değişir. Tüm hayatını Ali'yi mutlu etmeye adayan Mehmet'in sağlığı da çok iyi durumda değildir. Ali'yi üvey babasından kurtarıp annesiyle mutlu bir şekilde yaşatmak isteyen Mehmet tüm yaşam amacını bunun üzerine kurar.
Film boyunca ilgim hiç kaybolmadı ve öykünün nereye bağlanacağını merak ettim. Filmin sonundaki plot twist de beni gerçekten çok etkiledi. Film herkesin bildiği ancak göz ardı ettiği bir gerçek olan sokakta büyüyen çocuklarla ilgili olduğu için izlenmesinde empati duygusunu güçlendirmek üzere önemli olduğunu düşünüyorum.
Filmi izlemeden ekşi sözlük'te dolandıysanız tabi ki hiçbir şeyi beğenmeme timi tarafından bu filmin de beğenilmediğini göreceksiniz. Siz onları boşverin bu filme bir şans verin derim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder